myśli czuje patrzy
zimna twarz
ściśnięta pętlą
przeżyte oczy
zwykle niedomknięte
przygnieciony kark
ciąży nie tylko głowa
podszyta reprezentacyjną
wersją ego
nadając sens istnienia
wszystko wypełnia
zepsuta kawa
niewielu pamięta smak
zaalarmowane świtem
suną wskazówki
budzą patrzących
a oni patrzą
autor
riv
Dodano: 2008-04-22 22:41:11
Ten wiersz przeczytano 725 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
budzi się,patrzy,idzie,pracuje...ale czy myśli,co
czuje?...to mój taki mały bunt na tytuł:)