Myśli Deszczyku
Spadam. Widzę tylko moje przyjaciółki,
które spadają razem ze mną.
Tak bardzo chciałabym wiedzieć, gdzie
wyląduję.
Gdy patrzę w dół to myślę, że na któryś z
tych lisktów.
O! Wiatr zniósł mnie nad wzgórza...
Czy stoczę się z niego, gdy już spadnę?
Czy do jeziora? Zatrzymam się na gałęzi?
Nie...Mój ojciec Wiatr woli, aby moje
istnienie przyniosło jakieś korzyści.
Spadnę na afrykańską ziemię.
A tam spragnieni ludzie.
Czy to jest moja droga w życiu?
Jestem. Spadłam. Oni są tacy szczęśliwi, że
tu jestem.
To dobrze, że uratowałam komuś życie.
Bo co ci ludzie zrobiliby beze mnie i moich
przyjaciółek?
No co oni zrobiliby bez deszczu?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.