MYŚLI NIEPOKORNE NIEPOSKROMIONE
Miłość moja jak wiatr, jak bezpański
pies
błąka gdzieś po świecie.
A serce umęczone jak ptak, szukający
gniazda,
szuka schronienia.
Myśli niepokorne, nieposkromione,
tłuką się po falach, odbijają od skał
i wracają oszalałe, niespełnione.
Dusza dniami i nocami błądzi po lasach,
cierpiąca
po omacku odnajduje odrobinki miłości,
rozpaczy, spokoju i snu.
I minęły dni, tygodnie, miesiące,
a serce moje, dusza, ciało, pozostały
niepokorne, nieposkromione, gorące.
Komentarze (33)
niepokorne i nieposkromione ale czy to źle? jak trafią
na swoje odbicie wówczas będą szczęśliwe.
Dobry znak! jeżeli sie marzy i kocha to znaczy serce
jest jeszcze młode, a gdzie jest miłość tam jest
życie.
Pozdrawiam serdecznie...
Miłość żywiołem jest i nie słucha umysłu gdy
zakorzeniła się w sercu Wszędzie frunie żeby być
Bardzo ładny wiersz Pozdrawiam:)
tak się będzie działo dopóki żyć będziemy a twoje
serce i dusza niech zawsze będą takie jak w
zakonczeniu wiersza - śliczny wiersz -pozdrawiam
No właśnie, w drugim wersie" dusza błąka gdzieś po
świecie", a nie błąka się.Tak ma być i tak jest
poprawnie. Przykro mi ,że pasowało by Wam inaczej,
lecz byłoby źle.Dziękuje za komentarze i za uważne
czytanie wiersza.
Piękny,czuje się,że na prawdę umiesz przelać w sposób
fachowy swoje uczucia. Tak może pisać tylko
osoba,która zna kunszt pisania.Ja piszę swojsko,po
prostu,bo taka jestem z natury.Tym bardziej jestem Ci
wdzięczna,że zwróciłaś na mnie uwagę.Kochałam Jego jak
nigdy,nikogo na świecie,ale nasze"drogi" się
minęły."nie patrzymy w tą samą stronę" i niech tak
zostanie.Życzę Mu,aby ułożył sobie normalne
życie.Ciebie z serca pozdrawiam :)))))))
Mysli ulotne jak wiatr nieposkromione i wolne bądżcie
ze mna i we mnie bo bez was pustka cisza i
samotnośc.....zamysliłem sie ....pozdrawiam...
Myśli nieposkromionych życzę.
ładnie 'nosi' w drugim wersie 'się' mi się ciśnie :)
Już takie pozostaną "niepokorne, nieposkromione,
gorące"...O tym wie dobrze Twoja miłość.
Ach te nasze dusze-co one wszystko muszą przejść,ale
chociaż coś się dzieje i z ochotą stwierdzisz że
jednak jest wszystko na swoim miejscu i byle nie
błądzić..powodzenia
Wciąż czekamy i błądzimy, ale żyjemy
Dopóki dusza będzie się wyrywać i bładzić, dopóty
będziesz czuć, że żyjesz.
Podoba mi się wiersz, ma melodie takiej wznioślejszej
liryki. Pozdrawiam
Przyjdzie czas i na miłość