Myśli z Plasteliny

Gotowy, stoi na baczność,
Czeka na polecenia,
Hełm uciska jego głowę
Tak mocno, że nie może myśleć.
Głowę ma ze stali,
A jego myśli są teraz plasteliną.
Myśli o ukochanej
I topi się.
Tonie we łzach, ale jego twarz
Nie ma emocji.
Wie, że wkrótce
Obróci się w proch.
Czeka na śmierć, bronić się nie chce.
Idąc na wojnę zabija samego siebie.
Potargał kartkę z pamiętnika,
Jeszcze tylko ucałuje córeczkę,
Przybije „piątkę” synkowi.
Pełna gotowość, broń w dłoni,
Żołnierz idzie po zagładę.
Stracony, zatopiony.
Ostatnie spojrzenia,
Poświęcenie,
Jest sędzią samego siebie.

autor

nienaganna

Napisany: 2013-10-01 Dodano: 2015-02-05 13:27:33

Ten wiersz przeczytano 840 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Ojczyzna

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie