Myśli w tonacji lilaróż
I, stało się
lato w odwrocie,
zgubiło już taneczne kroki.
Nic nowego,
odwieczny porządek,
w przedjesiennej pustce
piękne, smutne wrzosy.
Całe pola małych krzewinek
o zdrewniałych gałązkach,
w scenerii lilaróż
wplecionej w siatki pająka.
I cisza, tylko pszczoły
z dyskretnym brzękiem,
spiesząc się przed mgłami
spijają nektar.
Na polanie kobieca postać
w rozwianych wiatrem włosach,
który to już wrzesień
podarował jej wrzosy.
Dziękuję, horyzont - chyba masz rację :)
autor
Biala dama
Dodano: 2011-09-15 08:41:21
Ten wiersz przeczytano 662 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Mam rację, ale jeszcze nie jestem w pełni
usatysfakcjonowany ;)
Po włosach- kropka.
Który- początek zdania( duża litera) :)
Pozdrawiam w lila-różowym nastroju.
Na polanie kobieca postać,
w rozwianych wiatrem włosach.
Który to już wrzesień
podarował jej wrzosy.
pożegnanie lata w promieniach słońca i nachodząca
barwa jesień - przeczytałem z przyjemnością
Mazurskie wrzosowiska już przekwitły.Zdążyłam zerwać
bukiecik, ale wrzosowego miodu nie zdobyłam.
Pozdrawiam serdecznie, dziękując za piękny obraz
namalowany słowami.
Wiersz pełen uroku, lekki i pachnący jesienią.
Pozdrawiam:)
Piękny poetycki krajobraz w kolorze
lilaróż...pozdrawiam serdecznie...
Uroczy wiersz, pozornie prosty, ale ma w sobie poezję
prawdziwą.
Subtelny wiersz, bardzo ładnie poprowadzony opis
pobudza wyobraźnię. Pozdrawiam :)
Ładnie:)
Ujęła mnie ostatnia zwrotka najbardziej :)
Obrazowe spojrzenie na jesień.
ładny, pełen poezji obraz :-)
Na polanie kobieca postać,
w rozwianych wiatrem włosach
myśli - który to już wrzesień
podarował jej wrzosy.
czasownik "myśli", w trzecim wersie , jest zbędny.
zapatrzona w kwitnące wrzosy
pozwala wrześniowym promieniom
głaskać twarz i dziękując że jesteś
moje słońce! tak ślicznie dziś świecisz.
Bardzo fajnie! Taki jesienny, a ciepły klimat!
Pozdrawiam!
Jeśień potrafi zachwycać wrzosami a Ty robisz to
wierszem.