Myśli zmąci
W jednym lesie dąb ze sosną,
bardzo blisko siebie rosną.
Ona młoda i wysoka,
sąsiad z niej nie spuszcza oka.
Wciąż od wiatru ją osłania,
wciąż nieskora do kochania.
Pieśń miłosną dla niej śpiewa,
zasłuchane stoją drzewa.
Echo goni znów po lesie,
tęskne nuty dalej niesie.
Potem znika gdzieś w gęstwinie,
na mokradłach nocą ginie.
Choć ich łaczy splot korzeni,
wiele w życiu to nie zmieni,
bo dziewczyna zła i płocha,
bardziej podmuch wiatru kocha.
Wiatr gdy szumi i zawiewa,
żołędziami sypnie z drzewa.
Zerwie liście i odleci,
myśli zmąci jak poeci.
Komentarze (23)
Aneczko piękny wiersz i jaki on prawdziwy mhmmmmmm
niby wiersz niby drzewa i tak bywa że myśli zmąci jak
nie jeden poeta (tka):(...Pozdrawiam z uśmiechem:)
to cały urok miłości, zmąci i odleci
Może ma rację, bo jeśli mają wspólne korzenie... to
lepiej chyba dla zdrowia potomstwa nie ryzykować;))) a
tak poważnie to bardzo podoba mi sie Twój wiersz:)
Świetna personifikacja w wierszu, miłość platoniczna,
niemniej jednak, czysta, śliczna.Ładne metafory,
ciekawy temat wiersza smutnego, ale jakże wrażliwego,
tęsknego.Ośmiozgłoskowiec, rym;a- b, c-d.A poeci, cóż,
w obłokach głowy, a serca tuż, tuż.
piękna refleksja dąb zawsze w przestrzeń patrzy sosna
zalotna nieraz mądry poskromić może jak w życiu młodą
Pięknie piszesz Dobry podoba mi się Pozdrawiam
dobrrze napisany leciutko:)))poz.
Naprawde wspanialy wiersz, leciutki, pachnacy lasem a
puenta mnie rozbawila. Pozdrawiam..
Czytając Twój wiersz można odbić od świata i myślami
być w jakiejś krainie :)) podoba mi się wymowność
miłości w wierszu.
Poeta myśli zmąci, rozkocha i odtrąci. Jestem pod
urokiem tego wiersza, naprawdę.
Piękny rym i wspaniale opisana historia miłości w
przyrodzie:)
fajnie, lekko napisany wiersz, podoba mi się
Ciekawy wiersz i poetycki - czasem miłość na
wyciągniecie ręki, ale muszą tego chcieć oboje!
Bardzo ciekawy wiersz... Platoniczna ta miłość, ale
może się kiedyś przerodzi w coś więcej...
...taka jest ta leśna miłość ...
Szukamy daleko podczas gdy szczęście jest tuż obok.