Na 80 lat życia
Przesyłam, to dla ciebie,
Byś
mogła na uroczystościach
Wszystkim o tym, co napisane,
Przeczytać swojej mamie.
Nie koniecznie musi być,
Wiadomo, kto to napisał?
Ważne, kto to przekaże,
Lub, kto będzie czytał?
Treść
i układ, tego wiersza,
Pozostaje do waszej dyspozycji.
Jeżeli
sprawa jest ważniejsza,
To ją
umieścicie, jako pierwszą
Droga i miła mamo!
Wszystkie córki
Tak, tego chcą.
Byś tutaj żyła
Jak najdłużej?
Nie odchodząc stąd.
Cztery piąte Wieku już przeżyłaś,
Tak
do życia, wiele nas nauczyłaś.
Dziś
rocznica osiemdziesiątych lat,
Oczekuje, miłych następnych dat!
Tu, zebrała się nasza
„gromadka”
Zasługę w tym ma nasza matka.
Ona większość wolnego czasu
Dla nas poświęcała bez hałasu.
Po
latach, tyle jest wspomnień,
Które
umykają prawie, co dzień?
W
naszych sercach pozostaną momenty,
Stale, tworzą trwałe i solidne
fundamenty.
Niech uroczysty też, ten wieczór,
Daje do historii, odpowiedni wzór.
Powiewa wonią kwiatów od gór,
Szkoda, że tylko rodem, nas – cór.
Historia naszego rodu się zamyka,
Ku
temu, czas szybko umyka.
Jednak, póki w nas serce bije,
O
tobie pamięć, nigdy nie zaginie.
Halina, Jasia, Marysia, Wanda i Krysia
19.11.1981 r.
Powyższy wierszyk dedykuję jednej z zainteresowanych W tym też moja więź bo chrzestną mamą jest
Komentarze (1)
Po przeczytaniu wiersza troche inaczej spojrzałam
na...moich "trochę" starszych sąsiadów, mijanych
ludzi...dziękuję:)