Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Na bank



Zamknij oczy na słońce,
popłyń w czerwień pod powiekami,
w dźwięki, co płyną polami,
w zapach z łąk rozedrganych.
Jesteś pyłem z gwiazd,
energią z kosmosu.

Chwilę masz na tej ziemi,
chwilę do okiełzania,
a wiatr wieje i miota,
a świat kręci szalenie.
Ile jeszcze obrotów,
ile dni, ile nocy,
ile wody popłynie?

I wrócisz skąd przybyłeś.
Ten czas jest
pożyczony.



autor

marcepani

Dodano: 2019-05-05 09:09:31
Ten wiersz przeczytano 1213 razy
Oddanych głosów: 23
Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Na dzień dobry
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (22)

AMOR1988 AMOR1988

Tak to już jest na bank.

MariuszG MariuszG

Żyj chwilą.
Szybko płyną.
Pozdrawiam

Czarek Płatak Czarek Płatak

Ciekawe dokąd mi przyjdzie wrócić. Ja taka powsinoga
:D

_wena_ _wena_

podpisuję się pod komentarzem mariat
serdecznie pozdrawiam

Ossa77 Ossa77

No cóż, człowiek nie może zbawić się w oderwaniu od
ziemskich spraw, ale wyłącznie w tym świecie, który
jest dla niego środkiem do osiągnięcia życia wiecznego
— jeżeli chce je w ogóle osiągnąć — na co
eucharystyczny denar żadnego wpływu nie ma. O
wszystkim rozstrzyga osobista świętość, pokora i
szczera wola włączania się w zbawcze dzieło Chrystusa
na Jego osobiste zaproszenie. Czas mz nie ma tu
większego znaczenia. Pozdrowienia ślę.☀️

marcepani marcepani

osso - a przypowieść o denarze, ten czas ma
procentować - zakładam, że będą pytać jak go
spożytkowaliśmy - czy zrobiliśmy użytek z podarowanych
talentów. To tak w skrócie, o czym mi się tu myślało,
ale zasadniczo uważam, że tekst sam powinien się
bronić - więc być może jest zbyt skrótowy i stanowi
konstatację zbyt ogólnikowych haseł. Mimo to,
zapraszam :) zaglądaj :) Miłego.

Wszystkim zaglądającym serdecznie dziękuję i
pozdrawiam.

Ossa77 Ossa77

Już ten niestabilny stylistycznie i składniowo
fragment „Zamknij oczy na słońce...” zabija tekst, a
powtórzenia popłyń/płyną/popłynie, dobijają gwóźdź.
Dalej:
„I wrócisz (,) skąd przybyłeś”. (reinkarnacja?) — tym
razem wykonanie warsztatowe i temat/pomysł nieco
słabawe.
Pointa, jak dla mnie zbyt wydumana, bo czas życia —
jak ono same — jest każdemu podarowany; nie możemy ani
zaciągać długu, ani kupić sobie ontogenezę, bo nie ma
takiej waluty. Natomiast jakie długi będą musieli inni
za nas spłacać — to już inna bajka.
Pozdrawiam i dobrego tygodnia życzę.

Babcia Tereska Babcia Tereska

I dał nam Pan Ziemię we władanie... czy jakoś tak,
ciekawy wiersz

mariat mariat

Nie, nie - czas nie jest pożyczony.
On jest tu nasz i teraz nasz.
Więc nie czekajmy, że będzie lepszy.
Lepsze już było. Szybko się zmyło.
Została chwilka i popłuczyny.
Ostatni dzwonek na czyny.

jastrz jastrz

A jeśli mnie w ogóle nie ma? Jeśli jestem czyimś
(Bożym?) złudzeniem?

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Jesteśmy gośćmi tu i teraz,
dlatego warto drobinki czasu cenić
Przypomniałaś mi marce
mój dawny wiersz pt Jestem mgiełką, też tam piszę o
ulotności życia i tym, iż jesteśmy tylko pyłkiem we
wszechświecie.
Pozdrawiam :)

artur s artur s

Warto tu coś zostawiać?

valanthil valanthil

Prosto, o trudnym. Heh, każdy niby wie, ale trwoni te
drobinki czasu na bzdury. Biorę kredyt i nie spłacam -
tak to nie działa.

anna anna

rozłożą nas bakterie, albo strawi ogień.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »