Na bejowskiej hali

Ester dość szybko odkryłam że tutaj liczy się ile
dobrych cenzurek wystawisz tyle do ciebie
wroci-hmmmmmmm ale co to daje? czy to rozwija? masz
moje słowo że jestem obektywna w ocene kazdego-lecz
nie każdy chce słyszeć opinie wolą kadzić sobie miłymi
słowkami i tak można .trudna sprawa komu coś
podpowiedzieć komu darować by nie obrazić jego ego
-pozdrawiam

O dłuższego czasu miałem podobne odczucia jednak
najczęściej wyrażałem je podczas prywatnych rozmów.
Brawo, że wreszcie ktoś napisał podobny utwór.
Zostawiam zasłużony plus

No to ja Ci napiszę co nie podoba mi się w Twoim
wierszu. Wers 3 od góry "cukierkownie" nie ma sensu.
Nie rozumiem dlaczego masz za złe ludziom którzy chcą
sie przyjaźnic, czy lepiej obrzucac sie błotem czy
dobrym słowem. Masz prawo do swojej opini ale ja mam
inne zdanie.

Tyle mądrych słów padło w komentarzach przede mną że
nie wiem co można jeszcze napisać, by wniosło coś
nowego do tematu. Czasem też bywam na topie, ale tylko
czasem . Czy jest to zasługą mojego wiersza, czy miodu
płynącego na beju, to chyba widać gołym okiem .
Krytyki się nie boje i jeśli mi ktoś zwraca uwagę,
poprawiam. Niektórzy to wiedzą . Czy masz racje ?
Pewnie masz, ale żeby uleczyć sytuacje jak mniemasz
chorą ,recepty na to nie ma nikt.

Wiesz nawet krytykować trzeba umieć...krytyka nie może
obrażać...ja nie umiem.

temat rzeczywiście wraca co jakiś czas, ale na to nie
ma rady, ludzie lubią się wzajemnie adorować nie ma w
tym nic złego jeśli wiersz rzeczywiście się komuś
podoba, gorzej jak robi to tylko dla rewanżu

Choć z treścią się zgadzam to uważam, że i słowa
krytyki trzeba umieć napisać dobrze. Tu przegadane, za
długie, od tytułu już wiadomo o co chodzi. No i dość
mało odkrywcze ... ale jeśli ma to coś zmienić ...

To jeden z utworów na Beju, który wart jest
komentarza, bo porusza temat, który powraca jak
bumerang, którym co chwilę ktoś rzuca jak dzidą,
niestety niecelnie. Dopóki sami autorzy nie postawią
sobie samym poprzeczki, dopóty bedzie trwała wzajemna
adoracja i dekorowanie gwiazd, które czesto są
palącymi się jakiś czas świeczkami. Prawem autora jest
pisać co mu w duszy gra, lecz potrzebny wewnętrzny i
zewnętrzny krytyk, który to samouwielbienie stonuje.
Ale czego się nie robi by podbudować Ego.

Twój wiersz trochę przegadany, choć rozumiem emocje.
Każdy lubi trochę miodu. Nie zaprzeczysz, że i Ty
również.

Odniosę się głównie do tematu, który poruszyłaś.
Rzeczywiście brakuje rzeczowej krytyki, takiej, która
pozwoliłaby autorom spojrzeć na siebie mniej
subiektywnie. Nie chodzi o to co mamy do powiedzenia,
ale o to, że możemy to powiedzieć jeszcze lepiej. Tym
właśnie różni się poezja od prozy. Delikatnością i
niedosłownością wypowiedzi. Jeżeli nauczymy się
przyjmować krytykę, inni nie będą się bali krytykować.
Póki co, musisz popracować nad płynnością i rytmem ;-)

Prawdziwa cnota krytyk się nie boi, - u jednego z
mistrzów takie zdanie stoi. - Mnie więc krytykuj a ja
w podzięce, - pocałunek złożę na Twej ślicznej ręce.

zgadzam się z tobą.. bejowe wazeliniarstwo było jest i
pewnie długo jeszcze będzie.. wszyscy o nim wiedzą,
wielu się ono nie podoba ale nikt nie robi niczego, by
je zmienić.. pozdrawiam

..popieram Cię.......też nie znoszę tej "mafii
cukrowej".....REWANŻOWEJ...

Poruszasz jakże ważne tematy, tak jak piszesz by nie
burzyć atmosfery, lepiej milczeć

A ja Cie Esterko poprosze o szczerą krytykę, abyś nie
pozostawila na mnie sychej nitki. Dawno nie pisałam,
ale czytałam wiersze. Na top liści dzis są inni
autorzy niż wczoraj i z tym sie nie zgadzam. A Ty
piszesz naprawdę pięknie, dobrze warsztatowo i Ty
powinnaś dzis być na Top liście. A w ogóle poruszasz
bardzo ważne sprawy z życia, z tym, że Ty bolesne, a
ja lubie te, radosne. Bo i we mnie byzuje radośc ponad
miarę.