Na białej pościeli..

nasycony sączącą się krwią
na białej pościeli
kształtnych bioder
rysujesz wzrokiem
smak bladokremowej skóry
ustami nawilżasz
długą drogę spojrzeń

a spod przymkniętych powiek
tylko rozkosz wznosi się
ku delikatnej wędrówce
niespiesznych dłoni
czy to jest miłość?

więc przyleć
na skrzydłach ulotności
i zatańcz na skraju
granic...
i mnie poprowadź
na daleką płaszczyznę
spełnionej rozkoszy

autor

Kornelia

Napisany: 2005-10-06 Dodano: 2005-11-06 00:01:36

Ten wiersz przeczytano 812 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie