Na chwilę
Wplącz palce w moje włosy
Przybliż do nich drżące usta
I powiedz
tchnij w te słowa wiarę
Wyszepcz
że wszystko będzie dobrze
Przysuń żebra tuż do moich
Stop w jedność nasz oddech
Połącz obie dłonie i zrób z nich domek
Pochłoń moje myśli, wtop je w swoją
duszę
Zbuduj mnie na nowo, pozwól się na chwilę
rozpaść
autor
Andie122
Dodano: 2017-08-04 21:39:43
Ten wiersz przeczytano 508 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Na chwilę i na zawsze + :)
Wspanialy wiersz o Milosci, jej bliskosci, pelen
emocji i prgnien.
Wiersz, na TAK. i dzwieczne, jego slowa.
Pozdrawiam serdecznie.:)
przysuń żebra - nie gra mi ta fraza w erotyku. trochę
jak z wojny.
sorry
pozdrawiam :)
śliczny- kobiety mają silną potrzebę bliskości.
W pierwszej kolejności bym się rozpadła...:) Pięknie
i z uczuciem.
Pozdrawiam
Tak... pozwól się na chwilę rozpaść, bo tak bardzo
pragnę bliskości.... a potem złóż na nowo... ile tutaj
emocji, pragnień, bo nawet najsilniejsi, potrzebują
czułości i bliskości... bardzo podba mi się ten
wiersz. Moc serdeczności.
Piękny jest :)
Pozdrawiam