NA CMENTARZU
"Czym byłoby życie bez nadziei? Iskrą odrywająca się od rozpalonego węgla i gasnącą natychmiast." Fredrich Hölderlin
autor; Krystyna Walas Bugajczyk
wiecznym spokojem drzewa kołyszą
jakby czuwały nad zmarłych snem
w powietrzu smutna melodia wisi
wiatr oszalały wyje tu dniem
pamięcią wspomnienia leniwie się wloką
latami w sercu wieczny żarzy się znicz
smutno i przykro, i oczy nam mokną
krzyże jak groby milczą wciąż
może tam pięknie że płakać nie trzeba
szczęśliwszy może budzi się świt
może jest słońce blisko do nieba
tajemnic śmierci nie zna nikt
Komentarze (4)
Moze tam i pieknie,mnie sie jednak tu podoba:)
+++
Neris masz rację , dziękuję. Też mi coś nie pasowało
Eugenio podoba mi się wiersz ale nie gra mi 4 wers
drugiej zwrotki stracił rytm - tu milczą wciąż - tak
bym dała ale to tylko moja sugestia.
pewnie że pięknie jest TAM...piękna jest sama
droga.......niektórzy zawracają z TEJ drogi......wiem
coś na ten temat