Na codziennym morzu

Na codziennym morzu gdzie się zanurzają
Wodorosty łowią niewiedząc dlaczego?
A gdy fala przyjdzie znów się jej poddają
Bo na fali przecież lepiej jest kolego

Bezwzględnie na czarty polują upiorne
By nie miało co szkodzić w ich przejrzystym świecie
Marząc by życie smak miało wyborny
Ale sami wiecie-tak jakoś nie dzieje się przecież

Łapiąc gwiazdy świetliste odrzucają myśli
Nad którymi się przecież pasuje zatrzymać
I zniżają dzień po dniu swe własne ambicje
Sprowadzając do faktu-“niech się da wytrzymać“

Czasem łzy popłyną,gniew chwyci za wargi
Bo kolejny dzień znów za szybko gdzieś pierzcha
Kiedy poczuć smak,kiedy się nim nakarmić?
I jak znależć sedno w takich życia resztkach

Nic się więc niezmienia w galopie historii
No bo tak jest,było,no i chyba będzie
Chwała zatem tym co umią być wolni
Od pułapek zycia w każdym jego względzie

autor

peter12

Dodano: 2007-03-29 15:43:41

Ten wiersz przeczytano 998 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie