...na cudowną noc...

pan bucek ogiń rozpolił
chyba zimno jemu było
w wiosynny aurze
na ruszt człeka rzuco
by blade ciało łopolił

i jo tyż po robocie
w szybciku siek rozbirom
kulinarnie i klasycznie tak
na warunki bytowanio
kaj lazur popołudniem
jest wieczorem

na cudowną noc
wioterek cudownie pocałunkami
napastuje,spełninio szukając
łod samy trowki i stokrotki
w uśmiechu pyłnym zapachu kwiatu

najcudowni tańcą ptoki
w najpikniszym klimocie
barwą wrzosu maciejka
mami oczy jak ty mnie

w kulcie stanu nieczystego
w ramina bierzesz mokrą
jak ciało noc na bardziyj upojną
w wilgotny rosie bardziyj ulewną
jak pozłotkę do maku podobną..

autor

nea

Napisany: 2014-05-22 Dodano: 2014-05-22 06:55:24

Ten wiersz przeczytano 761 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Toniczny Klimat Rozmarzony Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie