Na dłużej
Kartka z pamiętnika...
Jakże mi w tych szarościach do twarzy.
Szary świt, szary dzień, szary wieczór.
Szare myśli po głowie wciąż łażą,
pewnie zaraz marzenia rozdepczą
te najśmielsze, co wczoraj sięgały
aż do nieba - z okienka na strychu.
Przy nich gwiazdy stawały się małe.
Umierały przed nocą po cichu.
Znowu mysz szara z lustra spogląda,
załzawiona jak zeszły listopad.
Ciepłe słowa upycham po kątach...
Jakże trudno tę szarość pokochać.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2012-10-02 07:41:57
Ten wiersz przeczytano 1930 razy
Oddanych głosów: 67
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (47)
a z czasem ta szarość staje się nieodłącznym
elementem, niestety. piękny wiersz.
Piękny wiersz
Te szarości niewinnym motylem
zawirują ,marzenia oplączą
by przywrócić radosne znów chwile
- ciepło jest opończą.
Pozdrawiam serdecznie