na dobranoc

Jestem jak rozdarta sosna
Między wiatrakami i Bogiem,
Między pragnieniem a powiewem Jego prawa
W sercu uwięziony jak kanarek
Ćwierkam o Nim....
I na domiar tego burza we mnie
Na pustyni tam gdzie żar wściekły,
Pali miota mną po ścianach sm–owskiej choroby
Między wiarą a grzechem i pragnieniem...
Dziękuje Tobie za słowa studzące me myśli
O końcu świata.
Teraz zasnę w pokoju... życząc Tobie snów
Jak pięknych ogrodów, w zapachu konwalii
na dobranoc...

autor

zetop

Napisany: 2009-03-07 Dodano: 2009-06-13 20:52:33

Ten wiersz przeczytano 722 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie