Na ironię [czyli nic znaczącego].
Wierzę w człowieka który jest prosty
I w zgubę inteligenta
Wierzę w miłość która daje życie
I która uśmierca
Wierzę w twoje ambitne plany
I w twoje wyrzuty sumienia
Wierzę w słońce na niebie
I w rzut mrocznego cienia
Tak naprawdę
Jestem w stanie uwierzyć we wszystko
Co kiedyś w oczy mi spojrzało
Tylko co z tego wszystkiego
Kiedy nie wierzę we własne ciało.
autor
Mandragora
Dodano: 2007-03-17 19:10:10
Ten wiersz przeczytano 478 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.