Na koniec
krzyk
w psutych ścianach
się odbija
wraca
z podwójną siłą
druga fala
uderza
w przystań moją
nie mam już sił
cię bronić
spoglądam na podłogę
mojego życia
tysiące okruchów
to
serce
pękło
"Wiem, że tu jesteś I nic nie dzieje się pomiędzy nami, pękła ta nić Wiem, że tu jesteś I nic, i nikt"
Komentarze (2)
Skarbie, w "Krolowej Sniegu" peklo lodowate serce
Kaja,tu gorzej jest niestety.
Bardzo dobry wiersz!
to jak królowa śniegu ...gdzie lustro pękło ...inny
nietypowy ...pozdrawiam ciepło