Na ławeczce
Szpitalny korytarz: zimno i
nieprzyjemnie.
Czasem ktoś z personelu gdzieś biegnie.
Kogoś już proszą, lecz jeszcze nie mnie.
Siedzę na ławeczce wśród smutnych ludzi.
Każdy czeka cierpliwie, z troską
przejęty.
Syn zabawia mamę ciekawą rozmową.
Ktoś czyta udając, że jest mocno zajęty.
Ja nic nie mówię, nie muszę, jestem z
tobą.
Stale mi towarzyszysz, choć nieproszona.
Siadasz obok i bierzesz w zimne ramiona,
bezwzględnie się czuję tobą zniewolona.
Teraz zostań, już na mnie czas, wejdę
sama.
Samotność nie jest tu diagnozowana.
Komentarze (28)
Pośród tłumu, a jednak sama.
Genialny, wymowny wiersz, a samotność to coś mega
strasznego, pozdrawiam serdecznie;)
zdrowie to przestrzeń ciała zgodna z wolą emocje
bardzo wbrew woli też są chorobą
Dzień dobry, witam serdecznie
Ziu-ka
ZOLEANDER
*Piwonia*
Ola
Stella-Jagoda
i uprzejmie dziekuję za chwilę refeleksji nad moim
tekstem.Życzę pogodnego i ciepłego dnia.
Pozdrawiam serdecznie.
Smutno. Podoba sie wiersz.
Pozdrawiam:)
Są tacy, że kochają samotność a są też tacy, co wolą
być z kimś
Pozdrawiam:-)
taka samotność,zimna, obojętna pośród tłumu ludzi
pozdrawiam:)
Smutny i pełen osamotnienia... wiele zdrówka dla
peelki :)
Skłania do myślenia.:)pozdrawiam
cieplutko:)
Sorry! koplida, wkradła się literówka przeepraszam
Bardzo serdecznie dziękuję za odwiedziny:
karat
Cyranek
zmegi
kaczor 1oo
kopilda
Dziekuję za komentarze i życzliwe refleksje oraz
pozdrowienia.Kłaniam sie pieknie wszystkim i życzę
spokojnego wieczoru.
Smutny wiersz.
Samotność pośród tłumu gdzie niby razem a jednak
osobno.
Pozdrawiam serdecznie paa :)
Dobra życiowa refleksja i skłania do myślenia...dużo
jest samotnych ludzi wśród innych ludzi:)pozdrawiam
cieplutko:)
"Samotność jest jak ogród,w którym dusza usycha,a
kwiaty przestają pachnieć"-Marc Levy
Niech ona się lepiej do nikogo nie przysiada.Pozdr.