***
A na moim cmentarzu rosną klony
i pełno liści już teraz na grobach
właśnie taki od tych liści wesoły
bardzo mi się mój cmentarz podoba.
Miedzy groby gdy wejdę do swoich
jakbym w domu i lat też ubywa
znów spotykam znajomych mi ludzi
oni żyją, czy ja już nieżywa?
Bo tu sąsiad, tam babcia, tam dziecko
które jeszcze niedawno biegało
idę patrzę na prawo, na lewo
pełno ludzi, a grobów tak mało.
Ja ich wskrzeszam moim wspomnieniem
i do życia ich budzę od nowa
cóż że tylko przeszłości są cieniem
pamięć po nich została i słowa
na kamieniach wyryte i krzyże
aby Boży Syn w dniu zmartwychwstania
mógł być przy nich
w ten czas jak najbliżej.
Komentarze (12)
Prześliczny wiersz pozdrawiam :)
Bardzo ładny wiersz a i czas odpowiedni dla tematu!
Pozdrawiam!
coraz więcej będzie się teraz pojawiać takich wierszy.
pozdrawiam :)
niezwykły, piękny wiersz
ze specyficzną ironią piszesz o rzeczach przy których
ludzie łzy ronią. ukłony
Tak, na czasie. ladnie, cieplo.
Pozdrawiam:)
czas się zbliża szczególny
myśli biegną tam gdzie oni teraz
pośród tańca liści i dżdżu kropel
człowiek widzi siebie nieraz
Pamięć nie zaginie, to po Nas zostanie) Ładny wiersz,
pozdrawiam Kryha)
Podoba mi się w treści i formie. Zastanawiam się, czy
nie brzmiałby jeszcze ładniej po wyrównaniu całości do
dziesięcciu sylab w wersach i likwidacji paru zaimków?
"A na moim cmentarzu są klony,
pełno liści jest teraz na grobach
właśnie taki od liści wesoły
bardzo mi się mój cmentarz podoba."
i
"Kiedy wskrzeszam ich ciepłym wspomnieniem
i do życia się budzą od nowa,"
Mam nadzieję, że autorka wybaczy mi te czytelnicze
sugestie.
Miłego dnia:)
Podoba mi się w treści i formie. Zastanawiam się, czy
nie brzmiałby jeszcze ładniej po wyrównaniu całości do
dziesięcciu sylab w wersach i likwidacji paru zaimków?
"A na moim cmentarzu są klony,
pełno liści jest teraz na grobach
właśnie taki od liści wesoły
bardzo mi się mój cmentarz podoba."
i
"Kiedy wskrzeszam ich ciepłym wspomnieniem
i do życia się budzą od nowa,"
Mam nadzieję, że autorka wybaczy mi te czytelnicze
sugestie.
Miłego dnia:)
Pamięć o ludziach czyni ich nieśmiertelnymi... dobry
wiersz, pozdrawiam serdecznie
Jakże ciepły wiersz, o tym co w części już za nami.
Pozdrawiam :)