Na moście
To było lato wielkich objawień,
dni pracowite, zmęczone ciało.
Żyłam jak we śnie, chociaż na jawie,
gdy coś się stało…
Zgubiona w troskach, zamknięta w
gniewie,
sumując życie, które zostało,
pamiętam, stałam wtedy na moście,
gdy pojaśniało…
Było południe, dzień tętnił życiem,
ludzi kręciło się tam niemało.
Kroczył po moście oblany słońcem,
a tło zszarzało…
Przed nim szedł anioł w kwietnej
sukience.
W pamięci tylko to pozostało.
Nikt nic nie widział, tak było prościej.
Chwilę to trwało…
autor
Ewa Złocień
Dodano: 2014-07-25 14:15:14
Ten wiersz przeczytano 3630 razy
Oddanych głosów: 85
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (132)
i zgasło...
Podoba mi się. Czy to był Bóg na moście, czy piękny
mężczyzna? :)
Prześlicznie:)))
taak, to b. db. wiersz.
Piękna poezja, jestem urzeczona. Dziękuję za komentarz
u mnie, i nie tylko dlatego że napisałaś ciepłe
słowa.Dziękuję, ponieważ zaprowadził mnie do twojego
pięknego wiersza. Pozdrawiam serdecznie :)
Do tego wiersza można wracać wiele razy.
Miłego dnia, Ewo :)
To na pewno była niezwykła kobieta, skoro to On za nią
nieśmiało podążał :)
Anioł - kobieta musiał być nieziemskiej urody jeżeli
wprowadził w zachwyt druga kobietę. Umiesz ładnie
malować słowem, poczułam się jakbym również zerkała na
tego Anioła. Pozdrawiam serdecznie.
Przynajmniej rozszyfrowałaś, że to nie transwestyta.
Czego to dzisiaj ludzie nie wymyślą :)
No ja to raczej nie jestem,
ale cóż,człek bywa niedoskonały:))
Grażynko, jesteś Aniołem, tak chodzi o kobietę :)))
Co do anioła,to przecież Anioł może
być metaforyczny i może to być kobieta w sukience w
kwiatki,cudowna,wspaniała,niczym Anioł,który kochał
tego pana na moście z wzajemnością:)
Pozdrawiam Ewo:)
Państwa spekulacje mają się nijak do rzeczywistości.
Ale próbujcie dalej :)
Dziękuję za bardzo interesujące komentarze. Pozdrawiam
:)))
Muszę się z Tobą Ewo zgodzić to fakt, nigdy nie
widziałem anioła w sukience w kwiatki. Nigdy nie
widziałem anioła…
A docenta zapraszam na Podziękowanie