na napowietrznych rymach...

Wiersz opisuje malowniczy obraz tańczącego zboża,
używając metafor związanych z tańcem, muzyką i naturą,
co nadaje mu piękny klimat, ukazujący harmonię
przyrody.
(+)

...ostatnio lubię je pisać...sama w nich czuję to coś,
do czego chce się wracać:))

dziękuję karmarg, nel-ka, Aniu; spokojnej nocy życzę
wam...

Bardzo mi się podoba ta klamra Stefi... podziwiam :-)

zachwycające wersy:):)

Przepiękny widok zbóż falujących na wietrze - nieraz
w dzieciństwie tym widokiem się zachwycałam...
pozdrawiam serdecznie:-)

...Michale tego los mi nie poskąpił...a czasem ten dar
- bo za dar fakt ten uważam, ratował mi zadek:))

maestro, krzemanko pozdrawiam i dziękuję za
odwiedziny...

Czytając wiersz widzę dojrzałe zboże tuż-tuż przed
żniwami, a nie takie, jak jest dzisiaj -
15-centymetrową sztywną trawkę. Dziś pole wygląda jak
zarost faceta, który przez 3 dni się nie golił. Już
widać, że coś tam jest, ale by pisać o "płynięciu z
wiatrem" trzeba mieć dużą wyobraźnię...

Ciepłe słowa pozdrawiam

Bardzo ładnie uwieczniłaś falowanie zbóż. Ze "Zwija"
zamiast "Zawija" chyba byłoby rytmiczniej. Miłego
dnia:)

...dziękuję państwu za komentarze, uwagi i
spostrzeżenia dotyczące wiersza; pozdrawiam
serdecznie:))

Z lekkim erotyzmem ten opis przyrody, porywa.
Miłego dnia

Piękny, obrazowy wiersz z nutą muzyki i tańca. Bardzo
się podoba. M

widziałam te falujące zboża na wietrze. Piękny widok.

Przyroda jest niewyczerpalnym źródłem inspiracji.
Pozdrawiam serdecznie :)

Z przyjemnością
przemieszczałam się wśród zbożowej ścieżki. Piękny
obraz wyczarowałaś słowami. Pozdrawiam cieplutko z
usmiechem:)