Na nic to
Daremne okazały się starania,
Oderwania od przepaści,
Zapomnienia i nostalgii.
Próbowałam leżąc mocno,
Wzrok wtopiony był cierpliwie,
W załamaniach na suficie.
Nie pomogły nawet modły,
Różne płynne specyfiki.
Chciałam by to wszystko przeszło,
Lecz na nic chęci,
gdy na sercu ciężko.
Czuć jedynie jak to wciąga,
Bezpowrotnie chłosta skórę.
Jak w powietrzu wisi
prawda,
I to że się nie da,
tak bez Ciebie,
nie upadać.
autor
Riwena
Dodano: 2013-06-24 21:58:57
Ten wiersz przeczytano 1062 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Dobry wiersz, na samotność nie pomagają specyfiki.
Pozdrawiam:)
Uważam podobnie jak IGUS. Pozdrawiam :)
Bardzo realnie oddanie emocji!/ dobry! Dodam:)
Stan melancholii jest okropny. Samotność dokucza.
Smutne. Pozdrawaim
Samotność to straszna zmora,
ale może trzeba wyjść z tej skorupy i zapomnieć, i
zacząć
żyć od nowa.Podoba mi się.
Pozdrawiam.
Gdy dopada nas taki stan, jest ciezko i na nic zdają
sie wszelkie starania...tło samotności we właściwych
barwach szarości. Pozdtawiam