na nowo
złociły się zboża i szumiał las
dziś wyblakły obraz pozostał
ty byłeś ze mną
w ten piękny czas
nasza miłość jak kwiaty
rosła
dziś uczę się żyć bez ciebie
bo zasadzone kwiaty zwiędły
czekam na chwile
które jeszcze przede mną
aby jak słońce o świcie
wzeszły
szukam kwitnących kwiatów
bo tylko takie szczęście dają
złe wspomnienia zacieram
w sercu optymizm
dla lepszych dni, które na mnie
czekają
życie na nowo się układa
chłonę jednym duszkiem
piękne chwile
słońce jak może mi pomaga
zostawić przeszłość daleko
w tyle
autor
niezapominajka-87
Dodano: 2016-04-23 21:34:13
Ten wiersz przeczytano 1459 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
Co było, dziś się nie liczy wcale,
bo życie toczy się dalej!
Pozdrawiam!
Dziękuję za odwiedziny :) pozdrawiam wiosennie
Piękny wiersz. Smutny ale i pełen wiary, że przyjdzie
lepsze. Życzę by wszystko co piękne przyszło.
Pozdrawiam Augustyna
i bardzo dobrze, trzeba przetrzeć oczy i iść po nowe
wyzwania, pozdrawiam
Kwiaty kwiaty były są i będą z nami na
zawsze...pozdrawiam serdecznie i dobrej niedzieli
Dziękuję bardzo za miłe i ciepłe komentarze, oraz
oddane głosy :)pozdrawiam serdecznie i życzę miłego
popołudnia ;)
przeszłość przyszłość nam ukaże
Każdy dzionek przynosi coś nowego, oby tylko nie
zabierał ludziom uśmiechu...pozdrawiam :)
b. ładnie.
ładny wiersz
bardzo ładny pomimo melancholii jest w nim optymizm
:-)
pozdrawiam - miłego dnia:-)
Bardzo ładny wiersz niezapominajko. Miłej niedzieli.
Dziękuję! Pozdrawiam serdecznie:)))
choć to nie łatwe, choć to nie proste- najzdrowiej
jest patrzeć w przyszłość
Gdyby kwiaty były pielęgnowane i podlewane na pewno by
nie uschły to tak jak z miłością , pielęgnowana
przetrwa..Pozdrawiam
Peelka przyjęła słuszną strategię, pozostawić
przeszłości tam gdzie jej miejsce i uzbrojonym w
optymizm chwytać teraźniejszość, która wykreuje
szczęśliwsze jutro. Serdeczności.