Na palcach
Przez życie idę na palcach
tak, żeby mnie nikt nie usłyszał.
Nie krzyczę, nie trzaskam drzwiami
bo po co i z jakiego powodu.
Lubię milczeć
bo czasem cisza
przemawia bardziej niż słowa.
Jestem niewidzialna
bo przez życie idę na palcach
autor
Poszukująca
Dodano: 2009-03-25 16:35:22
Ten wiersz przeczytano 466 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
"przez życie idę na palcach" - ładnie... Nie bardzo
pasuje mi osatni wers, zrezygnowałbym zupełnie z
niego.
Wiem z doświadczenia, że takich co chodzą na palcach,
często depczą ci w buciorach. Ale i ja bywam
niewidzialna, a mimo to czuję podeptane stopy.
czasami też tak wolę...
Wolisz byc niezauważona - ale czasami warto choc na
chwilke stac sie widzialną - poZdrawiam
... a więc jesteś moją przeciwnością ;)
Ja z kolei sądzę, że przez życie należy iść z hukiem,
ale tym pozytywnym, by zauważył Cię i docenił ten,
komu to pisane.
Rozumiem, że Ty wolisz pozostać tajemnicą - i to
również ma swój urok ;)