na polanie
wznosi się kurhan
ukrywa zbielone kości
skamieniałe westchnienia
oddech wieczności
jaszczurka wygrzewająca się
na omszałych kamieniach
łypie na parę pstrykającą selfie
odejdą – przeminą
i kopczyk przestanie istnieć
zostaną rozrzucone kamienie
inna para
inna jaszczurka
autor
Donna
Dodano: 2016-11-28 15:22:54
Ten wiersz przeczytano 1104 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
ładnie:) Danusiu
bardzo ładna refleksja
Czysta zmora uwieczniania siebie. Kurhan zarośnie a
pamięć zaginie...
Pozdrawiam Danuś i piękne dzięki za odwiedziny:-)
b.ładny
miłego dnia :)
przemijanie...
Chwila moment uchwycenie kawałka życia,
Czasami może nie warto się za długo zastanawiać nad
sensem wszystkiego....
ps. dziękuję za obszerny komentarz można od czasu do
czasu coś bagatelizować nie ma sensu dokopywać się
zlekceważyć błachostki ale w ważnych sprawach się tak
na dłuższą metę nie da ... pozdrawiam demono
:( tak jakoś po przeczytaniu tego wiersza - całuje
bardzo dobra refleksja ..
wszystko płynie, wszystko przemija mija po nas przyjdą
następni :)
Turkusowa Aniu, Wojtku, dziekuje za niezwykle trafne
komentarze. Usciski.
Wszystkim czytajacym i komentujacym dziekuje.
Serdecznosci.
Danusiu wspaniała refleksja do przemyślenia. Zgadzam
się z komentarzem Ani turkusowej i podpisuję się pod
nim. Pięknie piszesz i miło się czyta.Dziękuję za miły
komentarz dobranoc.
jeszcze nie czas by gitary stały na dnie szaf...++
pięknie z nadzieją
Dobry, głęboki wiersz, skłaniający do refleksji. Nie
tylko nad przemijaniem, ale i nad tym gdzie i jak
pstrykamy zdjęcia, nad szacunkiem do miejsc...
Serdeczności.
... i nie pozostanie kamień na kamieniu ...
;)
Wszystko płynie... Dziekuję za te cenna refleksję.
Pozdrawiam