NA POLSKIM CMENTARZU
Mogile popiołom składam wdzięczności
pokłony
przy blasku burzy rozpłakanego nieba
w ciszy cmentarza łzami wzruszony
wspominam łamanie świątecznego chleba
Słonce zabłysło nad biednym tułaczem
po śmierci wszyscy połączyć sie mamy
świerszcze zagrały pamięci płaczem
zamilkły ptaki pacierze składamy
W przeszłości żyłem i samotny płakałem
za tych co zginęli dla ziemi ojczystej
płaczem mojej duszy w niebie wyżebrałem
pamięć cmentarza w Wilnie prawdy
rzeczywistej
autor
Dyzio Casanowa
Dodano: 2007-11-08 00:11:00
Ten wiersz przeczytano 768 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Wiersz rytmiczny,wzruszająca treść,aż łezka się kręci
w oku,pozdrawiam
Wiesz...nie wiem co napisać...po prostu łzy
przysłoniły mi oczy!
Smutne jednak bardzo prawdziwe....
Nie zapominajmy o tych co dali nam wolność już
niedługo ich święto.
Może smutny wiersz lecz bardzo ciekawie
napisany.......
Ładne przypomnienie potomnym, ale ostatni
werset trochę minie pasuje, jakiś urwany:
"placz duszy mojej cierpieniem wyzebralem
na cmentarzu w Wilnie prawdy rzeczywistej"
Jeden z ielicznych wierszy, który nie mówi o naszych
bliskich a o obcych nam ludziach. Chociąz bliższych
nam niż niektórzy z własnych rodzin...
wiersz przepiękny, smutny ale prawdziwy...historia...
Smutek bije ale samo życie historia nie pozwoli o
sobie zapomieć .
Twoj wiersz przepleciony prawda i historia...smutkiem
i zaloscia w wielkim bolu zamkniety...
cmentarz do którego wszyscy zmierzami z lekką nutkę
patriotyzmu doprawiony.
Smutna wymowa wiersza ,tak smutna jak nasza
historia.Ale pewne fakty nalezy przypominac i by nie
odeszły w zapomnienie.
Nie ma co płakac wszyscy odejdziemy, lepiej sie
zastanowić jak zyć.
Poklon tym,ktorzy polegli za wolna
Polske i spoczywaja na cmentarzu
w Wilnie.. jednocze sie w smutnym
wspomnieniu.
Zadumałam się nad wierszem,smutny,lecz w dobry sposób
napisany.Dobry w odbiorze.