...Na Pożegnanie...

...Umieram...

Słyszę słowa Twe jak mówiłeś,
Że kochasz mnie
Oczy moje płaczą
Nigdy już tego pięknego spojrzenia nie zobaczą
To co za nami, niezapomniane
Bezcenne, na wieki kochane
Nie ma już ciebie dla mnie
I nie będzie
Odszedłeś na zawsze
Powrotu nie będzie
Pusty kąt, pusty dom
Nie ma Cię
Nie ma Go
Moje serce na kawałki malutkie pocięte
Dusza również umiera
Ostatnie siły do życia mi zabiera
Tylko ciało istnieje
Te co upajało się dotykiem Twym
Te co przytulało się do Ciebie
Było blisko i było w niebie
Oczy przeszklone
Wszelkiej radości pozbawione
Kiedyś ucieszone
Dziś już cierpieniem zatłoczone
Zmartwione
Niepocieszone
Takie smutne jak moje życie
Bez łąki szczęścia
Bez radosnych zakończeń
Bez uśmiechów
Bez nadziei
Że coś się kiedyś odmieni...
Z pustką jestem sama
W tragicznej beznadziei
Nie ma nic sensu
Jedynie to że wciąż Cię kocham
że nie zapomnę o Tobie
i nie wiem jak przeżyję następny dzień
bo bez Ciebie żyć nie mogę
Każda godzina bez Ciebie
To tylko ból i cierpienie
Chcę w Twoją stronę iść
W bezkresnej miłości wciąż tkwić
Lecz to już koniec
I nie ma już nic
Pragnę umrzeć
Uciec stąd
Zachód słońca żegna nas
Myśl o tym to cierń
Kocham Cię
Wiedz o tym i nie myśl że nie
Nie wiem jak mam dalej żyć
Jak sobie radzić
Bez Ciebie być
Dziękuje Ci za wszystko
Za te dobre chwile
O złych nie pamiętam
Bo one od serca mego o mile
Wokół cisza i ciemność
Wspominam Ciebie
Szkoda, że nic już tutaj nie zmienię
Dlaczego to tak mnie boli?
Marzę by zapomnieć o tej złej woli
Nie potrafię...
Nie umiem
Może i czegoś żałuje
Ale chyba musiało tak być
Musimy osobno, bez siebie żyć
Bóg zabrał mi Ciebie
Przede mną opustoszałe dni
Bezsenne noce
Wokół białe mgły
Nie mogę się odnaleźć
Bo Ciebie przy mnie nie ma
Jesteś tylko w snach
I w złudnych marzeniach
Tęsknie za Tobą
Bo wiem, że już nigdy
Nie spotkamy się
Ty zraniłeś mnie
Zawiodłeś
Skłamałeś
Chciałam byś kroczył ciągle ze mną
Byś nie opuszczał mnie
Zaufałam Ci
A Ty zabiłeś mnie...
I dziś wiem, że nigdy
Nie będzie Cię blisko
Sprawiłeś, że jestem samotna
Jak niekochane, porzucone psisko
Po prostu zabrałeś mi sens życia
Zabrałeś mi tym wszystko
Starałam się jak mogłam
Dałam Ci co miałam
Mą wielką miłość
Przecież tak bardzo Cię
Kochałam!
Kocham dalej,
Z całych swych sił...
I żegnaj na zawsze...
Dziękuję więc Ci

autor

MaRyLiN

Napisany: 2006-02-15 Dodano: 2006-02-15 16:34:59

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie