Na progu

Jesienią inaczej widać, inaczej odbiera się życie.
Ładnie...
Pozdrawiam

Mam podobne skojarzenie do
WN- piękny,refleksyjny wiersz
Pozdrawiam serdecznie:)

jesienią...tak, aby pamiętać, ale z drugiej strony
osoby sprawnie fizycznie, a umysłowo w swojej bajce
niewiele wiedzą, są albo radośni, albo wpadają w
przysłowiowy dołek, ja akurat znam osobiście kogoś mi
bliskiego, jest w swojej bajce, raczej dobrej...nic
nie kojarzy z bieżących spraw, lata dziecinne ma w
jednym paluszku, a fizycznie normalnie osiemnastka, aż
bierze podziw, a to osoba po 80-tce...

Ja też lubię przysiąść na krawędzi Twoich wierszy,
czuję ukojenie i spokój. Pozdrawiam wiosennie:-)

tak mi tu dobrze u Ciebie pozwól że sobie pomieszkam
tu dłużej

Skojarzył mi się z przekroczeniem progu... życia w
towarzystwie kogoś, kto już tam odszedł:)
Pozdrawiam:))

Przepięknie napisany wiersz.
Tylko widzę w nim wiele smutku.
Pozdrawiam cieplutko i dziękuję.

Że mamy wsparcie, ciągle nam się zdaje,
choć w trudnych chwilach, człowiek sam zostaje!
Pozdrawiam!

Przyjemnie się czyta,pozdrawiam

Na progu nigdy nie wiemy co zastaniemy wewnątrz
zwłaszcza, gdy stajemy na nim pierwszy raz. Maltechu w
Twoich krótkich wierszach, jest ogromnie dużo treści.
Jak zawsze czytam z ogromną przyjemnością.

Cieplutki. Niech się spełni. Pozdrawiam

Piękna miniatura...

Piękny wiersz . Dał mi do myślenia. Pozdrawiam

Pięknie. Ale kto ma przeprowadzić, myślę, że Bóg.
Serdecznie pozdrawiam.

Wzruszające słowa i smutne jednocześnie.
Przypominają, że już niedługo...