Na progu życia
Na progu życia stoję sam.
Krzątam się stale, to tu, to
tam.
Oszukuję, okłamuję siebie raz po
raz.
Lewituję, poszukuję, pukam do nieba
bram.
Cienką linią zapisany na kartce żywot
mój.
Prozo życia bez pokrycia, zatańcz ze mną
jeszcze
raz.Nie podliczaj, nie kalkuluj, bo i
tak
grzechów pełen wór ...
autor
johnfrusciante
Dodano: 2012-02-17 18:37:16
Ten wiersz przeczytano 360 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
:)Fajny.
świetny wiersz :) Pozdrawiam.
Ciekawie napisany :) Pozdrawiam i zostawiam plus :)