NA PRZEDWIOŚNIU
Czyli na styku zimy i wiosny
Pani Zima rozgniewana -
Zbliża się odejście,
By rozpuścić białe piórka
Pokusi się jeszcze.
Lecz nie groźne poczynania
Są złej pani zimy,
Zbliżamy się do przedwiośnia.
Z radością patrzymy
Jak przedwiośnie w swym rozkwicie
Przychodzi z świętami,
By obudzić wszędzie życie
I być razem z nami.
Zielenieją krzewy, drzewa,
Kwiat w koło zakwita,
Wśród gałązek ptaszek śpiewa,
Dla radości świata.
Deszczyk leci z małej chmurki,
Zrasza pola szare,
Ciepłe słonko z nieba świeci,
Rola zielenieje.
Na przedwiośniu świat się budzi
Sen zimowy pierzcha,
Szykuje się na przyjęcie
Wiosennego piękna.
* * *
HanB
Komentarze (16)
Wszyscy wyczekujemy tego piękna. Wiosna rozbudzi z
pewnością również wiele uśpionych serc.
Pozdrawiam:)