Na skraju urwiska

stoi dziewczę
na skraju urwiska
łzy spływają
tragedia jest blisko
próbuję rozmawiać

nie podchodź bo skoczę
zanim to zrobisz
rozpleć warkocze

i możesz się wyżalić
to przyniesie ulgę
życie jest zbyt krótkie
a ty
nie jesteś ptakiem
skrzydeł ci nie dali

widzę w tobie piękno

spójrz na swoje ciało
krągłości podkreślone
skóra jak aksamit
tylko zazdrośnicy
ciebie obrażali

odsuń się
z nad tego urwiska
chwyć za moje dłonie
ja twoją urodę
przed światem odsłonię

Autor Waldi1

autor

waldi1

Napisany: 2021-01-14 Dodano: 2021-01-18 00:00:14

Ten wiersz przeczytano 693 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie