Na ślizgawce śmiechu...

...

W krzywym zwierciadle odbić cieni moich przyjaciół nie dostrzegam siebie samej...

Gdzie się schował mój cień? Może uciekł ode mnie bo się mną brzydził... Nie dziwię się mu..

Ostatni głos który mnie wołał dochodził daleko stąd... Był metaliczny ale ledwo dosłyszalny...

Zniekształcone dusze błąkają się po lustrzanej ślizgawce śmiechu... Śmieją się ze mnie... że nie potrafie znaleźć sobie miejsca we Wszechświecie...

A przecież jest on taki ogromny... więc czemu nie potrafię??? Mój Boże dopomóż mi...

Odnaleźć zatracenie... w krzywym... zwierciadle... zbłąkanych dusz...

...

autor

Angel Aga

Napisany: 2007-02-01 Dodano: 2007-02-01 16:04:32

Ten wiersz przeczytano 589 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie