Na słodko

jestem wędrowcem z walizką
jestem walizką z wędrowcem
jestem tajemnym zakamarkiem
jestem kurzem w nim
spowija mnie mrok

zagarniam światło od największej z lamp

ulicznych
więc światłem jestem ulicznym
jestem matką z dziecięciem
jestem dziecięciem przy matce

chorej
dotykam cienia za sobą
a to cień motyla
przynoszę deszcz lub
umiarkowane ochłodzenie
jestem zaklęta w słoiku z miodem

nieświadomie pocierasz szkło
smarując kanapki na śniadanie
i jestem

jestem słodka na ostrzu noża

autor

jankajanka

Napisany: 2017-01-01 Dodano: 2019-01-18 09:48:34

Ten wiersz przeczytano 748 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie