Na spoczniku

Niniejszym dedykuję Przyjaciółce A-jeszcze, czyli naszej Alince, z najlepszymi życzeniami :)

Alinko Droga - na spoczniku
między piętrami przystanęłam.
Spoglądam w dół - ileż wstecz pięter
w sieci mnie kiedyś zagadnęłaś

i poznałyśmy się? Stopniowo
zdeptane schodki - (k)rok po (k)roku.
Po fiordach mnie oprowadzałaś.
Pamiętasz jeszcze, w którym roku?

Przeszłyśmy obie - w jednym tempie
wiele wydarzeń, żartów… - życie…!
Kto by pomyślał, że na łączach
tyle wciąż łączy nas? A niech Cię

dzisiaj uścisnę! Imieniny!
Między piętrami wino stawiam.
Jeszcze pamiętasz? Ja pamiętam,
jak bardzo ważna w życiu czapla

i to człapanie przy poręczy,
o którą dobrze oprzeć dłonie.
Wiersz dla Alinki - to wyzwanie,
bo jak tu zawrzeć w nim to trwanie

stopień po stopniu, schodek w schodek?
Przysiądźmy tutaj - jest wygodnie.
Czerwone wino w lampce kusi -
potężny łyk za cenne zdrowie,

za przyjaźń, radość, za łut szczęścia,
rodzinę, troski i sukcesy!
W głowie się kręci od procentów,
od twojej prozy i od wierszy.

Popatrz - tam w górze mnóstwo schodów
i pną się piętra! Więc? Idziemy?
No jasne! przecież drapacz chmury,
a razem nadal wciąż iść chcemy.

Dziś oprócz życzeń Ci dziękuję
za nasze gadki, szepty zwierzeń…
za to, że zawsze miałam pewność,
że z Tobą można mówić szczerze.

Wręczam Ci frezje - skromny bukiet,
wiedząc, że lubisz je, Alinko.
I sączę z wolna na półpiętrze
imieninowe, z Tobą, winko.



A.D. 2015

autor

grusz-ela

Napisany: 2019-06-16 Dodano: 2019-06-16 01:19:24

Ten wiersz przeczytano 1384 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życzenia

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie