Na wątłej łodyżce ...
Na wątłej łodyżce marzenia wzrastają
Napęczniałe krople niecierpliwych
pragnień
Rozbudzone brzmieniem serenad słowika
Czekają przygasłe, aż dzień w pełni
wstanie
Szczęśliwy poranek z kolejnych narodzin
Uśmiechem słonecznym pieszcząc senne
listki
Kołysze powiewem sznury drobnych pereł
Ożywia łaknienie, by zamiary ziścić
Przepływają łezki zzieleniałą strużką
Wiatr piękne korale w wartkie kulki
zmienił
Nektarem się stają dla spragnionych
nasion,
Które sczeznąć muszą zanim wstaną z
ziemi.
Napisany 2009.01.20
Komentarze (12)
Na wątłej łodyżce, ale budzą się jak dzień do życia,
chociaż przeminą jak krople rosy... Jednak w pamięci
pozostaną... Wiersz bardzo wymowny...
Pięknie poprowadzony wiersz. pozdrawiam ciepło, plus+
Wiersz wieloznaczny. Liryczne wprowadzenie w temat -
marzenia, kruche, łatwe do stracenia. Jeszcze nie
wyjrzały, nie "wykiełkowały", a już zginęły... Lecz
przecież nie wszystkie... Któreś wyrasta, dojrzewa, by
zaistnieć. Jak to w życiu...
Marzenia czasem zakwitają, gdy się nam spełniają i oby
jak najczęściej. Piękny wiersz!
Nadzieja jak kwiat niech rosnie i zakwita szczesciem
Melancholia nadaję mu uroku. Metafory nadają mu czar.
Pięknie!
troche wiecej optymizmu - piekny wiersz choc wolalbym
go z bardziej radosnym zakonczeniem:)
Ładnie porównania.Marzenia czekają ....potęgowane
każdym mijającym dniem.Ale na końcu smutek sie
przebija ...wiersz z podtekstem jakimś chyba.
Wątłą łodyżką można wzmocnić,chociażby promieniem
słońca i kropli wodą...Smutniutki.
woda życia to dobro marzenia wtedy pozostaną Piękny
wiersz Duży plus Pozdrawiam
ładne, kropla spada i budzi życie :)
Świetny początek " na wątłej łodyżce"... a jednak tyle
się dzieje. Bardzo podoba mi się rozwinięcie tematu ,
w którym jest jakby lekki podtekst erotyzmu i
budzącego się życia ...Super!!!