Na wesoło

Podczas całego życia swojego
jestem świątynią Ducha Świętego,
będąc Nim napełniony
już od małego.

Nawet owoc zakazany,
co najlepiej smakuje,został skosztowany,
tak to wygląda, iż Duch Święty
tym się nie przejmuje.

Bo cóż począć, gdy droga człowieka
lekko w bok skręca,
a Ducha Pańskiego
nic nie zniechęca.

On trwa we mnie a ja w Nim,
jesteśmy dla siebie
jak drzewa i las,
tak przez cały czas.

Sprawia cuda, ułatwia życie,
opiekuje się mną należycie.
I choć jestem dla złego łatwym celem,
On na zawsze pozostanie moim przyjacielem.

autor

lew Judy

Napisany: 2013-08-13 Dodano: 2013-08-13 09:11:12

Ten wiersz przeczytano 751 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie