Na wesoło
Smutas nie ma dziś przyszłości
tego typka nikt nie lubi.
Znaleźć z takim to zmartwienie
nie to co z wesołkiem zgubić.
Twarz wygląda u takiego
jakby wiecznie jadł cytrynę.
On nie widzi pozytywów
stąd ma taką kwaśną minę.
Nie daj Boże wypić z takim
kłótnia wtedy murowana.
Żadne rady, wyjaśnienia
nie zakłócą w jego planach.
On to w genach odziedziczył
by za trzech posiadać „doła”.
Smutna mina, złość do wszystkich
taka jest już jego rola.
autor
Okoń
Dodano: 2019-10-21 22:20:55
Ten wiersz przeczytano 1372 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
Celne
całe szczęście ... moja japa jest wesoła ...
Świetne. Życiowe!
*
Jak najdalej od takiego,
szczerze radzę Ci, Kolego.
Może tak zniechęcić wszystko,
że się wcale nie da wcisnąć
ni uśmiechu, ni radości,
uśmiech też przestanie gościć. :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Masz rację. Nie warto być smutasem, ciężko jest
wtedy:)
Pozdrawiam.
Marek
Witaj.
Smutas, to już jest taka natura człowieka, (mówi się
też, chodząca powaga)
Wesoły wiersz, refleksyjny również.
Pozdrawiam.:)
Super wiersz. Pozdrawiam.
samo życie-pozdrawiam
Super napisany
Wysmienity opis. Nic dodac, nic ujac. Lekko, wesolo.
Tak trzeba trzymac.
Rozbawiles mnie. Sle pozdrowionka :)
Wiem o czym piszesz- mam takiego wiecznie
naburmuszonego w domu.
Fajne, a czasami do śmierci jest naburmuszony. Dobry
wiersz dla takich. Pozdrawiam.
Myślę, że przebywanie z taką chmurą smutku burzy
atmosferę. Nie traćmy nadziei, w końcu on też się
rozweseli. Życzę spokojnej i dobrej nocki - dobranoc.
:)