Na wieczność
Kochanie, podaj mi swoje dłonie
miłością swą szczelnie je otulę
pocałuję Twoje słodkie skronie
mocno i czule do siebie przytulę
namiętności gorące wulkany
w sercu ukryte i głębi duszy...
gdy mówisz do mnie kochany
ich moc źródła rozkoszy poruszy
struga czułości przez dłonie płynie
ciała drżą dotykiem namaszczone
znajdziemy się w bajkowej krainie
na wieczność dwa serca połączone...
autor
Rymowany Kolo
Dodano: 2010-01-03 08:19:03
Ten wiersz przeczytano 556 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
niestety banalne słownictwo nie znalazłem tu nic
ciekawego.
Swietnie się czyta..Czyżby inspiracją Staff?
"Tam się kochamy bladzi,niemi..Oczarowani przez cisz
głusze..Jak jeszcze nigdy się na ziemi..Dwie ludzkie
nie kochały dusze.." Pozdrawiam..M.
bajkowy. nie wiem czy czegoś takiego doświadczę.
pozdrawiam.
wiersz tryska miłością emocjami powiem tak miło
czytać takie piękne słowa .
...miło znów czytać twoje wierszy na Beju ..pozdrawia
z okazji Nowego Roku...
Skoro na wieczność - niech tak zostanie. Dobrze
zaczęty Nowy rok, dalej niech leci miło.
gdzie tak jest? zaraz pobiegnę... szczęściara...
Troszeczkę przerysowane, przejaskrawione te przejawy
miłosci. Ale za dobre chęcie daję+!
i niech ten stan trwa wieczność... słodko i ładnie....
pozdrawiam...
ciepły i pełen emocji...pozdrawiam