NA WIECZNY SPOCZYNEK
Święto zmarłych - Wszystkich świętych
Nieopisana tragedia;
Pani dziś pana pożegna
A może pan żegna panią -
Żałość za miłością swoją.
Serce rozdziera tęsknota,
Rzęsista łza płynie z oka,
Wspomnienie tego, co piękne
Zostanie w myślach – nie zwiędnie.
Kochani, dziś was żegnamy,
Myślami będziemy z wami.
Wy znoju już nie zaznacie,
Pokój wam – siostro lub bracie.
A kiedy nadejdą święta,
Hołd odda ten, kto pamięta.
Kwiat złoży, zapali znicze,
Lecz żalu nie ukoi niczym.
Umarłych rzewnie wspomnimy,
Zmówimy za nich modlitwy,
Wierzymy, że tam wysoko
Świeci im wieczne światełko.
* * *
HanB
Zaduma, wspomnienie i żal.
Komentarze (4)
Dzięki Adelaa i cieplutko pozdrawiam.
Wiersz inspirowany Mickiewiczem w nowej odsłonie - z
przyjemnością przeczytałam
Wena, dzięki za sugestię i nieco zmieniłam. Resztę
pozostawiam bez zmian z uwagi na zróżnicowanie
rytmiczne. Pozdrawiam cieplutko w ten chłodny wieczór.
'Hołd odda ten, kto* pamięta'
Moc życzeń ale nigdy nie moc kwiatów ;( poza tym
wiersz bardzo ładny i na czasie.
'Kwiaty złoży, znicze zapali,
odmówi modlitwę zanim się oddali'
Pozdrawiam :)