Na wzgórzu chwały

Choć droga stroma i kręta- podążajcie,
Przeszkód wiele i dziur- nie zwalniajcie,
Gdy kolana się ugną i stopy blazami zajdą- nie poddawajcie się,
Bo świat wytrwałym jest pisany, nie mocnym i mądrym, lecz wytrwałym.

Idą twardy krokiem, śmierci się nie boją,
Immortals- Na wojennym wzgórzu stoją
Czekają na rozkaz by miecze z pochew poruszyć,
Krzyczą, biegną by morale wrogów zagłuszyć.

Archaniołowie strzały złote szykują,
Mur wrogi, serca ich przekują,
Lśnią ich kusze w tańcu rozpędzone,
Śmierci chcą, ŚMIERĆ krzyczą twarze rozmarzone...

Piechota Aniołów nad ziemią się wznosi,
Ludzkie dusze, te słabe i wątłe podnosi.
Gdy śmierć dopada człeka słabego to zdarzenie
Bóg wybacza... miłości dar to ich wskrzeszenie.

W chwale zawsze... hańbą nie okryci,
Żyją powierzchnią, nie moklizną jak trylodyci...
Błyszczą dobrem, lśnią szczerością,
To ich godło- jest największą miłością.

autor

Borsukos

Napisany: 2008-03-02 Dodano: 2008-03-02 12:17:23

Ten wiersz przeczytano 944 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie