na zawsze twoja

będe jak zjawa błąkać się po świecie
zakłuta w łańcuchy mych grzechów i cierpień
gdy wicher zawieje - skowyt usłyszysz
to będę ja wołać o pomoc
litości wołać gdy rozerwiesz me ciało
gdy słońce zaświeci w dzień szary i ponury
to będę ja wśród szatana nienawiści świecić dobrocią anielską
gdy grzmot usłyszysz rozdzierający nocną ciszę
to będę ja grzmić moją nienawiścią do okrucieństw świata
czasem wśród drzew usłyszysz ciche łkanie
to ja będę płakać żewnymi łzami
z tęsknoty i bólu za tobą
lecz gdy spojrzysz w taflę jeziora
uśmiechnę się do ciebie
musnę martwymi wargami
lecz jak gorącymi
bo mimo mej śmierci
pałać miłością będę do ciebie
niczym lawa ogrzeję swe ciało
by móc ten raz jedyny
dotknąć twego ciała
i wypowiedzieć to co za życia w mej duszy śpiewało
kocham cię i będę kochać na wieki...

po odejściu mym... - dla artura

autor

Voodoparunia

Napisany: 2005-06-08 Dodano: 2005-06-08 19:44:17

Ten wiersz przeczytano 677 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie