Na złość

zacięty adapter życia
zaklinował mnie między
dzień dobry a do widzenia

tęsknota przepijana co rano
spada popiołem na brzuch
spóźniony autobus uciekł mi sprzed nosa

nie chce znów bujać się na krawężniku
to już przerabialiśmy wczoraj
czarno-biały film i Greta Garbo

zapalone latarnie Nowego Światu
rozkochały nas brudnym światłem
dokoła uciekające minuty

kołowrotek ponurej rzeczywistości
i dwójka wariatów tańcząca ciszę
na złość tym normalnie myślącym

autor

orion

Dodano: 2005-10-02 17:29:26

Ten wiersz przeczytano 588 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie