Naarcie
Gdzie ostatni rycerz poległ tam i wszak
znaki zostały,
Białe kwiaty na łące zielonej, tuż obok
domek mały.
Wspomnienie walki, ogrom siły miażdżąca
przewaga,
Mechanizacja mała, w takich czasach rządzi
powaga.
Ciała zostają na długo, kogo obchodzą białe
i śmierdzące,
Walka dwóch potęg umysły wielkie, lecz
szanse malejące.
Choć mała nadzieja przydałaby się w tym
czasie…
Natarcie skończone, nie zdołali oprzeć się
wielkiej masie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.