Nad doliną

"Nad doliną".
24.03.2020r. wtorek 11:30:30

Nad doliną
Trzepoczą białe płótna,
Czy to współczesne całuny?

Gdzie leży ciało świętości?

Wiar unosi wirusa
Nie jeden jeszcze się nie wzrusza,
Nie jest to li tylko gadanie,
Czy tam jakieś złe wróżbiarstwo.

Chroń Panie Boże przed takimi wizjami.

Nie będę układać anegdot,
Niech nawet pojawią się zgrabne hafty,
One zwisają z sukienek
Na ciałach kobiecych.
Opadają zwiewnie jak gałęzie nadłamane.

Kopce, mogiły, powiększone cmentarze,
Świat w zapaści,
Taka wojna,
A może to nawet gorsze jak wojna,
Wroga, przeciwnika nie widzimy
I bez laboratoriów sami się nie obronimy.

Teraz nasza mowa niczym gaworzenie dziecka.

Nad doliną,
Stoi krzyż,
Zawisł,
A tam jeszcze monument
I tak nam krajobraz się zmienia.

To już bardziej kret nieznośny w ogródku
Bardziej zachwyca i łechcze zmysły.

Pan Bóg, nasz Stwórca
Wyraźnie nam coś wskazuje,
Biada tym, którzy nie zechcą spróbować dostrzec,
Bo zauważenie tego
Tak w pełni dla nie licznych,
Jak dopisze szczęście
To i my zauważymy.

Nad doliną
Nasze oczy, nasze zmysły,
On do nas znów przychodzi,
Ale od nas zależy,
Czy otworzymy przed Nim drzwi,
Czy będziemy je mieć zabite dechami
Jak przed koronawirusem.

Miło, że jesteście, zapraszam ponownie :)

autor

AMOR1988

Napisany: 2020-03-24 Dodano: 2020-03-26 10:33:29

Ten wiersz przeczytano 712 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie