Nad potokiem Leśnej
Twoje cierpienie milczy
od stęsknionego wzroku dziecka.
W blado – chmurnej sukience
drżysz nad potokiem Leśnej.
Sypkie jasne włosy
pokrywa nocy cień.
Jeszcze tylko strumyk szemrze,
zaplatając zimne palce.
Jak Leśna, życiem płynąć muszę,
mijając kamienie obrastające mchem.
A ty liczysz na palcach
siostry i braci dni szczęśliwe.
Tessa50
Komentarze (30)
Ładny i smutny.
Toczy się Leśna i przypomina
dni dzieciństwa dobre i złe.
Raptem przychodzi taka godzina,
że siadasz piszesz wyrzucasz wnet
tchem jednym lata, tygodnie, wszystko co było ukryte
na serca dnie.
ładnieeee serdeczności
witaj...bardzo ładny wiersz wyczuwam nostalgię i
smutek:-)
pozdrawiam serdecznie:-)
Smutek też można pięknie wyrazić i to
uczyniłaś.Pozdrawiam serdecznie.:)
Ladny i smutny tekst. Pozdrawiam Tesso
pomimo smutku lekko i zmysłowo
pozdrawiam
Ładnie.
Pozdrawiam, Tesso :)
Bardzo ładny choć smutny wiersz! Pozdrawiam!
Smutny i poruszający wiersz :) Pozdrawiam serdecznie
życząc udanej Majówki +++
smutny ale pięknie napisany
miłej soboty, Tereniu :)
Ciekawy wiersz...
Pozdrawiam słoneczkiem z Glashutten Tesso:)
No i pięknie słowem nam płyniesz.
Popłynęła potokiem melancholia w Leśnej ;-)
Pozdrawiam :)
Ładna melanholijna zaduma
Teresko.
Serdeczności przesyłam:)