NAD TYMI CO PŁACZĄ
Ostatnie westchnienie
i.. znieruchomiała..
Czuję przerażenie..
wtłacza się do ciała..
.. jeszcze ciepła ręka..
.. na poduszce głowa..
Nie wiem...
czy już klękać..
jakie mówić słowa..?
.. już dno już otwarło
z krańcową rozpaczą..
Nie płaczę nad zmarłą .
Nad tymi
co płaczą .
autor
anna
Dodano: 2006-10-27 00:04:25
Ten wiersz przeczytano 972 razy
Oddanych głosów: 139
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Refleksja nad utratą, która wywołuje przerażenie i
poczucie bezradności, poruszając temat płaczących i
cierpiących. Prowokuje do głębokiej empatii i
refleksji nad ludzką traumą.
(+)
P.S.
Pamiętam o adresie, ale czekam na moją nową
publikację.
Wiersz z dobrym refleksyjnym zakończeniem.
Witaj Anno w słoneczne piątkowe przedpołudnie:)
Wiersz zaskakuje swoją mądrością...
pozdrawiam z uznaniem Aniu :)
Smutny dramat. Pozdrawiam serdecznie.
Mądrze piszesz.
Święta prawda, anno...
Znakomity.
nic dodać...