Nad wodospadem Niagara / sonet/
Dla Andrzeja / STUMPY /
Witam cię Niagaro w majowych porankach.
Piękne stare parki już się mleczem
złocą,
ten zapach magnolii podwojony nocą,
żółte tulipany kwitnące przy gankach.
Patrzę na wodospad, na te góry wody,
co się w dole burzą i spienione giną,
lecz zdążą poszemrać /nim cicho
odpłyną/,
o upadku w przepaśc na kamienne kłody.
Przepiękny ma urok zakątek tej ziemi,
urodzajne sady, bogate winnice,
zapachy wszech kwiatów w soczystej
zieleni.
Przyroda zachwyca w swym uroczym bycie
i wodospad, gdzie woda tęcza sie mieni.
Bogactwo tej ziemi i jej tajemnice.
Komentarze (46)
Utrwaliłaś w swoich wersach piękno tego wspaniałego
cudu natury, jakim jest wodospad Niagara.
Zrobiłaś to doskonałe :)
wspaniale napisałaś, aż westchnęłam z zachwytu :-)
;)
Cudownie wymalowany obraz, piękno kwitnie z każdą
strofą Broniu kochana :)
ślicznie wymalowałaś...Rozbudzasz wyobraźnię:)
Pozdrawiam Broniu
Piękny sonet włoski :) Pozdrawiam serdecznie :)))
piękny, toteż pięknie pozdrawiam :)
Ciekawie dobry wiersz :) :) pozdrawiam i głos
zostawiam +
Piękny widok przed nami roztoczyłaś:)
Rozbudzasz wyobraźnię:)
Pozdrawiam Broniu
Marek
Piękny sonet! Pozdrawiam!
Uwielbiam takie przyrodnicze wiersze :)
wspaniały sonet Broniu
aż się rozmarzyłem
Piękny sonet, przeczytałam z przyjemnością :)
Jeszcze raz przeczytałem i dalej jestem zachwycony. A
ja Broniu zacząłem cykl sonetów o zwierzętach i
ptakach polskich - zapraszam. Miłego popołudnia.
Ślicznie przedstawiony cud natury!
Pozdrawiam Broniu :)