Nadbagaż
Pogubione dźwięki w słowach,
połamane obietnice,
znów samotnie wznosisz toast,
liczysz plamy w życiorysie.
Niespełnienie sen przegania,
pod powieką ziarna piasku,
sypie się przez palce wiara,
utracone wielkie sacrum.
Trudno rozbić cegły z żalu,
by runęły mury strachu,
powylewać gorycz z dzbanów,
jeszcze raz zaufać światu.
Anna Wiencek, Wuppertal
Witam po dłuższej nieobecności i serdecznie pozdrawiam.
autor
ania.kowalska
Dodano: 2011-06-24 14:13:32
Ten wiersz przeczytano 1137 razy
Oddanych głosów: 45
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Aniu - mądry wiersz i trafny tytuł do tej treści.
Witaj Aniu:) Bardzo udany wiersz, czyta się płynnie i
ładne metafory. Pozdrawiam cieplutko:) Miło Ciebie
powitać...
Pięknie wywlokłaś uczucia na światło dzienne, życzę
dalszej weny bez przystanków. Pozdrawiam.
Piękny wiersz Aniu,tyle w nim dobrych treści
przekazałaś,pozdrawiam serdecznie...
Trudno pozbyć się żalu i goryczy ,gdy coś ,ktoś
zawiedzie ,ale trzeba .
witaj Aniu :-) fajnie, że znów jesteś :-) mam
nadzieję, że pozbyłaś się wszelkiego nadbagażu :-)
dobry wiersz :-)
Nieraz trudno, ale pewnie warto ...
gdy wszystko legnie w gruzach, nasze marzenia, plany
trudno pozbierać myśli...wiersz jak najbardziej trafia
w moje obecne JA
puenta dobra Trudno ale czyste serce powróci do
równowagi bo inaczej żyć nie potrafi Zgrabny wiersz
Serdeczności:)
Zycie przynosi nam wiele rozczarowan,ale musimy zyc
dalej z nadzieja na lepsze jutro...
Piękny wiersz sylabiczny czyta się jak melodię.
Nic nie jest proste ale przy odrobinie chęci i wiary
wszystko jest możliwe:) Jest iskierka nadziei w tym
wierszu. Podoba mi się- pozdrawiam!
Smutny i ładny wiersz.Pozdrawiam:)