Nadwislanski Brzeg

Och! Wislo! Wiselko!
Poznalysmy sie, kiedy nie bylam jeszcze panienka.

Kilometrow kilka dzielilo nas od siebie,
Ale spotykalysmy sie czesto, zawsze, gdy bylam w potrzebie.

Przy Tobie moglam odwaznie zaplakac,
Poskarzyc sie i porozmawiac o pierwszych chlopakach.

Ty pierwsza wiedzialas, gdy dostalam lanie.
Ty pierwsza slyszalas mego serca wolanie.

Teskno mi do Ciebie, do mojego domu.
Teskno do sasiada, ktory od rana pracowal ciezko w polu.

Wtedy nie wiedzialam, czy przyjazn to, czy kochanie.
Teraz, gdy zal serce sciska,
Wiem na pewno, ze zycie tu jest nie dla mnie.

Do Ciebie myslami ciagle uciekam.
Ciebie wspominam, gdy mam kolejnego pecha.

Och! Wislo! Wiselko!
Kochana Ty Moja.

Czy ujrze Ciebie jeszcze kiedys?
Czy odejde zmartwiona?

Obrazy mile, jak w kalejdoskopie
Przelatuja przed oczami i przypominac chca o sobie.

Wiesz Moja Kochana, powiem Ci cos w sekrecie.
Brak mi wszystkiego, a rodzinnego domu najbardziej na swiecie.

Tatus malutka zabieral mnie na spacer,
Aby lowic w Tobie szczupaki i sandacze.

Kolacje pyszna przygotowywala mamusia,
A ja bylam dumna z siebie i mojego tatusia.

Rosl obok Ciebie lasek zielony,
Czesto z tatusiem chodzilismy po nim.

Nauczyl nas zbierac maslaczki pyszniutkie,
Ktore potem ladowaly w sosiku lub zupie.

Pamietam jeszcze mamusi wolanie:
"Przynies mi z ogrodka szczypiorek kochanie".

Smaczniutko i zdrowo bylo w naszym domu.
Karmil nas ogrodek i wszystko co bylo w polu.

Przepraszam Was mili, na tym zakoncze.
Lzy smutnego serca nie pozwalaja pisac dalej o mnie.

Lata uplywaja, jestem coraz starsza,
A moje serce krwawi i nie dorasta.

Wciaz kocha czule wszystko co poznalo,
Mame, tate, rodzenstwo
Nawet jesli kiedys cos bolalo.

Och! Wislo! Wiselko!
Powierniczko Ty Moja.
Nie zapomne o Tobie nigdy.
Zawsze bedziesz Kochana Moja :(:(:(

autor

kasumi

Napisany: 2016-04-22 Dodano: 2016-04-22 16:21:21

Ten wiersz przeczytano 821 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie